Strefa rodzica

6 sposobów na lepszą komunikację z dzieckiem

Dlaczego rola rodziców jest tak istotna podczas budowania umiejętności komunikacyjnych dziecka? Po pierwsze wynika to z faktu, że spędzają z nim znacznie więcej czasu, niż z jacykolwiek inni dorośli (przynajmniej tak powinno być!). Po drugie, dzieci są również emocjonalnie związane z rodzicami, a rodzina “związuje” swoich członków na całe życie. Po trzecie wreszcie, rodzice w dużej mierze mają duży wpływ na kształtowanie się kontaktu dziecka z otoczeniem i otoczenia z dzieckiem.

Dobra komunikacja – dobre relacje

Oto kilka rad, które pomogą ci poprawić komunikację z twoim dzieckiem:

1.Unikaj pytań, które do niczego nie prowadzą
Zadawaj dziecku pytania, które prowadzą do dalszej rozmowy, a nie – ucinają ją. Pytania wymagające odpowiedzi „tak” lub „nie”, prowadzą rozmowę w ślepą uliczkę. Zachęć raczej dziecko, żeby coś opisało, wytłumaczyło lub wyraziło swoją opinię – pozwoli to kontynuować rozmowę.

2. Podtrzymuj rozmowę
Spróbuj podchwycić coś z wypowiedzi dziecka. Odpowiadaj zadając pytania, powtarzając to, co powiedziało dziecko. Kiedy używasz języka dziecka, wzmacniasz jego wiarę we własne konwersacyjne zdolności i pokazujesz mu, że uważnie go słuchasz.

3. Dziel się tym, o czym myślisz
Opowiedz dziecku o czymś, nad czym się zastanawiasz. Jeśli myślisz o tym, jak przemeblować pokój, zaangażuj je, zadając pytania: „Nie jestem pewien, gdzie przenieść tę półkę. Masz jakiś pomysł?”

4. Obserwuj
Przyjrzyj się temu, jak dziecko sygnalizuje, że czas zakończyć rozmowę. Jeśli patrzy w przestrzeń, odpowiada bezmyślnie lub ciągle prosi, żebyś powtórzył co mówiłeś, prawdopodobnie warto odłożyć tę wymianę zdań na lepszy dla was moment.

5. Wczuwaj się
Jedną z najważniejszych cech dobrego słuchacza jest zdolność do postawienia się na miejscu drugiej osoby i wczucia się w jej sytuację poprzez próbę zrozumienia jej myśli i odczuć. Jako rodzic spróbuj upewnić się, czy dobrze rozumiesz uczucia dziecka, mówiąc o nich. Możesz powiedzieć na przykład: „Wygląda na to, że jesteś wściekły na swoją nauczycielkę matematyki”. Powtarzanie lub parafrazowanie wypowiedzi dziecka może być pomocne szczególnie, kiedy doświadcza ono silnych emocji, z których nie zdaje sobie do końca sprawy.

6. Pomóż wyjaśnić i połączyć doświadczenia
Podczas słuchania spróbuj wyjaśniać uczucia dziecka, mówiąc o nich własnymi słowami. Twój większy zasób słów może pomóc dziecku wyrażać się jasno i zrozumiale, a także lepiej rozumieć znaczenie słów i myśli.

Najważniejsze, byś zawsze znalazł czas na rozmowę z dzieckiem. To nie są długie, monotonne rozmowy. Kilka minut uważnego słuchania, dobrze postawione pytania, mogą sprawić, że będziesz miał z nim znakomity kontakt.

________________________________________________________

Dlaczego trójkowi uczniowie osiągają zazwyczaj największe sukcesy?

George W. Bush – wieloletni prezydent Stanów Zjednoczonych – podczas jednej ze swoich wizyt na Południowym Uniwersytecie Metodystów powiedział trafne i ważne słowa: „Do tych, którzy dzisiejszego popołudnia uzyskali na dyplomach wysokie odznaczenia i honory, mówię, „Dobra robota”. A do trójkowych studentów powiem tak jak zawsze: „Ty też możesz zostać Prezydentem”.

Prezydent Bush zdecydował się zażartować z siebie i swoich nie najlepszych wyników jako ucznia, jednocześnie dając wielu studentom ze średnimi wynikami szerszą perspektywę na swoje życia. Podkreślił fakt, że oceny nie dyktują jakości i przebiegu Twojego życia, a Twoja przyszłość pełna jest okazji i możliwości.

Okazuje się że miał dużo racji. W rzeczywistości, bardzo wielu prezydentów przed nim miewało kłopoty w szkole, między innymi: John F. Kennedy, Lyndon B. Johnson i George Bush Senior.

To zaszczytne grono zawiera również wielu błyskotliwych przedsiębiorców, którzy nie pozwolili by ich średnie wyniki w szkole stanęły na drodze na szczyt.

Steve Jobs na przykład nigdy nie skończył collegu. To samo można powiedzieć o Marku Zuckerbergu i Billu Gatesie. Jednocześnie, najbogatsza miliarderka na świecie – Elizabeth Holmes – która rewolucjonizuje nowoczesną medycynę, rzuciła Uniwersytet Stanforda by pracować nad swoimi marzeniami. Richard Branson, który cierpiał na dysleksję, skończył swoją przygodę ze szkołą w wieku piętnastu lat, nie kończąc nawet liceum.

Renomowany astrofizyk Neil deGrasse Tyson powiedział niedawno na Uniwersytecie w Massachusetts: „Wasze oceny, bez względu na ich wysokość, bardzo szybko stają się w życiu nieistotne. Ponieważ w życiu nikt nie zapyta was o oceny. Jeżeli świadczą one o czymkolwiek, to o tym kim jesteście w danym momencie swojego życia, ale nie definiują reszty waszej historii.”

Inteligencja jest subiektywna i osiągnięcia akademickie nie są najlepszym sposobem do jej mierzenia. Sukces w szkole to umiejętność poruszania się w ramach pewnego specyficznego systemu, a  to nie wystarcza by odnaleźć się w rzeczywistości.

Twój charakter, doświadczenia i przyjaźnie, a nie oceny, determinują Twoje osiągnięcia w życiu. Sukces wymaga pasji, wytrwałości, inteligencji emocjonalnej i umiejętności zrozumienia wartości porażki na drodze do zmiany.

I to dlatego możemy obserwować tak wiele osób, regularnych „trójkowych uczniów”, rządzących tym światem. Oni rozumieją co to znaczy wysiłek i nierzadko muszą radzić sobie z większymi wyzwaniami niż ich rówieśnicy.

To nie znaczy wcale że słabe oceny gwarantują powodzenie, tylko że sukces w szkole nie wystarczy na drodze do dobrego życia. Prawdziwa przygoda zaczyna się po wyjściu z klasy. Dlatego nigdy nie przestawaj się uczyć i patrz odważnie w przyszłość.

__________________________________________________________

Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały?

Spotkanie i konsultacje w maju

Pochwały mają moc!